از یادداشت مترجم: گئورگ لوکاچ رساله آلمانیِ مطالعاتی درباره فاوست را در ۱۹۴۰ به پایان برد. این رساله، چند سال بعد، در کتاب گوته و عصر او ، بهعنوان آخرین رساله آن، منتشر شد. کتاب فوق، دربرگیرندهی مجموعهای از مقالات لوکاچ است که در دههی ۱۹۳۰ نوشته شدهاند، و بهواقع در حکم بررسی نظری و تاریخیِ گرایشهای ادبی نیمهی اول قرن نوزدهم و برخی از چهرههای برجستهی آن در آلمان، کسانی چون شیلر، هولدرلین و دیگران، است. البته یکی از چهرههای کانونیِ این کتاب هگل و کل سنت ایدئالیسم آلمانی بعد از کانت است. درواقع کتاب، همانطورکه از ناماش پیداست، میکوشد فرهنگ مدرن فلسفی و هنریِ آلمان را عمدتاً به میانجی چهره و آثار گوته بررسی کند، و درست به همین دلیل در بسیاری موارد، از خود گوته فراتر میرود و به بسط ایدههایی دربارة کل سنت روشنفکری و ادبی آلمانِ قرن نوزدهم میپردازد.