«ایلیاد» یکی از حماسههای کهن یونانی نوشته هومر است که در کنار ادیسه، از آثار کلاسیک ادبیات جهان به شمار میرود.
محاصره و تسخیر شهر تروا در ترکیهی امروزی، حدود ۱۲۰۰سال قبل از میلاد مسیح، اتفاق افتاد و «هومر»، داستانسرا و شاعر نابینای یونانی، ۴۰۰ سال بعد، یعنی در نیمهی دوم قرن هشتم پیش از میلاد، آن جنگ تاریخی میان یونانیها و ترواییها را به صورت دو منظومهی حماسی بلند، یعنی «ایلیاد» و «اودیسه»، آفرینش کرد. «ایلیاد» که مانند «اودیسه» با ۲۴ سرود، نظم یافته، به دوران شگفتی «میسن» و برتری آن دوران مربوط میشود و موضوع آن لشکرکشی «آگاممنون» پادشاه مقتدر «میسن»، جهت بازپسگیری همسرش از شاهزادهی «تروا» به این شهر است.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
شفق با جامه ارغوانی، پرتو خویش را به روی زمین میتافت که زئوس، خدایی که بانگ تندر وی سرورانگیزست، خدایان را بر بلندترین فرازگاههای بیشمار اولمپ گرد آورد و به سخن گفتن آغاز کرد. همه خاموش بودند گفت:
ای خدایان اولمپ، گوش هوش به سخنان من فرادهید و من خواست بازپسین خود را به شما خواهم گفت. باید که هیچیک از شما چه خدا و چه الهه، در پی آن نباشد که از فرمان من سر بپیچد. فرمانبردار باشید، تا آنکه بیدرنگ بتوانم زود اندیشه خود را بهکار برم. هر کس که از گروه آسمانینژاد دور شود و مردم تروا یا مردم آخائی را یاری کند به المپ باز نخواهد گشت مگر آنکه شرمگین و زخمی شود، یا اینکه وی را به دوزخ تاری پرتاب خواهم کرد، که جایگاه دور افتادهای است و دروازهها و آستانهای رویین گرد آن را فرا گرفتهاند و پرتگاه ژرفیست بر فراز کشور مردگان همچنان که آسمان زمینست. از این پس خواهد دانست که هیچیک از خدایان در توانایی با من برابر نیست.